Δελτίο κρίσης: Μάιος 2012

Στον Μάιο του 2012 συμπληρώνονται δύο χρόνια απ την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου από την Ελλάδα και ίσως ούτε οι πιο απαισιόδοξοι δεν περίμεναν αυτή την εξέλιξη. Σα δύο αυτά χρόνια τα μέτρα που πάρθηκαν και οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν αντί να στηρίξουν τη χώρα, έδωσαν ακόμη πιο μεγάλες και γρήγορες διαστάσεις στην κρίση, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι σε φάση κατάρρευσης εδώ και αρκετούς μήνες.

Στο ευρωσύστημα, μετά την κρίση των ενυπόθηκων δανείων της περιόδου 2007- 2009 δεν κατέφερε να συνέρθει. Η κρίση μεταλλάχτηκε σε κρίση δημόσιου χρέους και φώλιασε στους αδύναμους κρίκους της Γηραιάς Ηπείρου. Μόλις τότε έγινε εμφανής και στους πλέον πιστούς ή απερίσκεπτους των αγορών η κρυμμένη ανοησία και ο αδιανόητος καιροσκοπισμός που χαρακτήριζε το σύστημα. Η ευμάρεια και η εικονική έγκλιση του Νότου είχαν χτιστεί σε μια λογική δανεισμού και σπατάλης υπέρ του Βορρά, η οποία αναπότρεπτα θα οδηγούνταν σε αδιέξοδο.

Στην παρούσα φάση το επίκεντρο της τραγωδίας βρίσκεται στην πιο ακατάλληλη χώρα, την Ελλάδα, η οποία έχει ιστορικό παρελθόν στις τραγωδίες, συμμέτοχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στο ευρώ, είναι υπερδανεισμένη, πολιτικά ασταθής και αδύναμη να ανακάμψει οικονομικά χωρίς ουσιαστική αλλαγή των όρων της Ευρωζώνης, σε πρώτη φάση.

Τον Μάιο του 2012 εκτός απ την Ελλάδα και η Ισπανία είναι προ των πυλών της διεθνούς βοήθειας, και σενάρια κάνουν λόγο για έξοδο της από το ενιαίο νόμισμα. Η νέα κατάσταση χρειάζεται νέα ερμηνεία των πιθανών σεναρίων, νέα αξιολόγηση των δυνητικών εναλλακτικών λύσεων και των ενδεχόμενων κανόνων αλλά πρωτίστως μια βαθύτερη ανάλυση των αιτιών που έφεραν την Ευρώπη ως εδώ. Από το μετερίζι αυτό, δύο χρόνια τώρα επιχειρηματολογούμε υπέρ μιας άλλης λύσης την οποία θα σας υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά στην τελευταία ενότητα του δελτίου.