Κρατικός προϋπολογισμός προγραμμάτων: Θεσμός οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης ή δημοσιονομικής λιτότητας;

Μία από τις προτάσεις πολιτικής που έχουν πρόσφατα κατατεθεί στον δημόσιο διάλογο είναι η θεσμική μετεξέλιξη του πλαισίου κατάρτισης και εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού από το σημερινό μοντέλο των κονδυλίων σε αυτό του προϋπολογισμού προγραμμάτων. Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η κριτική αποτίμηση και αξιολόγηση ενός τέτοιου μεταρρυθμιστικού εγχειρήματος. Στο πλαίσιο αυτό διερευνάται μια σειρά θεωρητικών ζητημάτων που έχουν αναδειχθεί στη σχετική βιβλιογραφία και αξιολογείται η μέχρι τώρα εμπειρία από χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Η μελέτη επισημαίνει ότι ο προϋπολογισμός προγραμμάτων αποτελεί ένα θεσμό που, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δύναται να συμβάλει στην αναδόμηση του δημόσιου τομέα της Ελλάδας με θετικές επιπτώσεις στην οικονομική και την κοινωνική ανάπτυξη της χώρας. Ωστόσο, καταγράφει δύο μείζονες κινδύνους: 1) η μετάβαση στον προϋπολογισμό προγραμμάτων να συνοδευτεί από μικροκομματική κουλτούρα και έλλειψη συστηματικότητας στην αντιμετώπιση μιας σειράς κρίσιμων για την επιτυχία του θεσμού ζητημάτων και 2) η μεταρρύθμιση αυτή να αποτελέσει το μέσο για την ενίσχυση των πολιτικών δημοσιονομικής λιτότητας.